Regelmatig schrijf ik een blog met fototips. Ik woon aan de rand van de Veluwe, en noem het ook altijd mijn achtertuin. Het enorme beschermde natuurgebied met mooie zandverstuivingen, bossen en heidevelden waar ik vaak te vinden ben met mijn camera.

Voor handige fotografietips kun je een kijkje nemen op mijn blogpagina van Boeksz.com. Op deze pagina vind je tips over reflectie, sluitertijden, diafragma en het fotograferen van wild en vogels en hoe je de mooiste foto's in de herfst en winter maakt.

 

Soms ga ik voor zonsopkomst met mijn camera op pad. Als je naar je locatie toe rijdt weet je eigenlijk al wel of het een mooie ochtend wordt…..Het is stil in het bos, de meeste nachtdieren zijn al gaan slapen, de dagdieren zijn nog niet wakker. Ik loop op een afgelegen plekje. Het bos ademt een nieuwe geur uit na de regen van gisteravond, en ik kijk hoe de kleur langzaam veranderd naar goud. De eerste zonnestralen vallen tussen de bomen door, een voor een beginnen de vogels te zingen elk met hun eigen melodie en ben tevreden, dat dit moois bestaat.

Misschien doen we de werkelijkheid meer recht als we gewoon toegeven dat in de natuur nog magie bestaat. En dat je magie niet kunt meten. Maar als je geluk hebt, kun je je er soms even door ­laten betoveren. De liefde voor de natuur heeft ook te maken met wat we zien en vastleggen met de camera. Als je oog het ziet en je hebt de passie voor fotografie blijft het vak interessant. Fotograaf zijn leer je niet, dat ben je, het creatieve komt van binnenuit.  Mijn ogen zijn altijd op zoek naar details en voorwerpen die ik tegenkom in de natuur. Het begint natuurlijk met het maken van een foto, vaak meer dan één, want je weet maar nooit. Ondertussen begint mijn brein al op volle toeren te draaien hoe ik een mooie compositie met het mooiste licht tot stand breng. 

 

 

Eén beeld zegt vaak meer dan 1000 woorden

Nu het ‘nieuwe normaal’ wat is gaan wennen, vanwege de Corona vlogen de maanden mei en juni aan mij voorbij. Het woord saai kwam niet in mijn woordenboek voor. Ik was vooral druk met fijne ochtendwandelingen met mijn camera, en genoot van de mooie Veluwe tijdens het gouden uurtje, en ook van de met dauw bedekte landschappen met bloeiende veldbloemen. Soms moet je ook wel eens geluk hebben om net op de goede plek te zijn en op het juiste moment. En als je dan zo'n momentje hebt kan je dag niet meer stuk. Ook had ik een hele bijzondere morgen. Ik wandelde rond en zag iets bewegen ... . Ik vergat bijna te ademen toen mijn ogen mij rechtstreeks naar allerschattigste babywelpjes leidde ... .Een moment dat ik nóóit zal vergeten! Het waren vijf welpjes die ik zag spelen met elkaar. Ik probeerde te fotograferen maar heb eigenlijk alleen maar genoten van het moment. Een vos met 5 welpjes die op het vossenhol aan het spelen waren, en dat gewoon in het wild op de Veluwe. De keren daarna dat ik de vosjes bezocht, was ik wat rustiger en kon gewoon wachten tot de welpjes hun show kwamen opvoeren, zodat ik ze kon fotograferen.

Vliegend hert

Een Veluwse zomeravond

Wachtend op een mooie zwoele zomeravond was het dan eindelijk zover. Een zonnetje, geen wind en een warme temperatuur. Daar ging ik, op zoek naar “kleine geweitjes”, een grote kever een “vliegend hert”. Er was mij vertelt dat je moet wachten totdat het schemerig wordt. En ja daar zag ik de kever. Ik keek er gefascineerd naar met een mengeling van bijzonder en afgrijzen. Ik vond ze een beetje eng. Maar eenmaal voor mijn lens zag ik een prachtig diertje. Vanaf half mei komen ze tevoorschijn. De kevers zijn dan het meest actief. Normaal gesproken ga ik liever voor wat groter wild met geweien maar het vliegend hert stond ook nog op mijn lijstje.

Het vliegend hert (Lucanes Cervus) ook wel hertkever genoemd, kun je dus ook vinden in Nederland, maar is erg zeldzaam.

Het is eén van de grootste kevers van Europa en kan een totale lengte bereiken van meer dan 9 centimeter. De Nederlandse naam is te danken aan de grote kaken van de mannetjes. Deze zijn vertakt aan het einde en doen denken aan het gewei van een hert. Bij de vrouwtjes ontbreekt dit gewei, waardoor ze gemakkelijk zijn te onderscheiden van de mannetjes. Het leven van de kever is erg kort. De mannetjes slechts enkele weken, de vrouwtjes iets langer, een paar maanden. 

Cerves betekent hert, wat verwijst naar zijn geweikaken. De kaken heeft hij om er hoofdzakelijk de vrouwtjes en andere mannetjes te imponeren. De kaken kunnen wel even groot zijn als het lijfje.

 

 

 

De reden waarom deze insecten zo bijzonder zijn omdat de larven wel vier jaar onder de grond leven voordat ze volwassen zijn. De larven leven van rottend hout, en meestal van een eikenboom. Daarna vindt er een metamorfose plaats en komt er een prachtig vliegend hert tevoorschijn.

Het belangrijkste leefgebied van het vliegend hert in Nederland bevindt zich op de Veluwe, in de oude bossen op oude eikenbomen. Op Instagram heb ik al verschillende en prachtige foto’s van het fotogenieke diertje gezien, maar wil met dit blog ook graag de zeldzaamheid en kwetsbaarheid benadrukken.

Om origineel te blijven heb ik veel composities uitgeprobeerd, en uiteindelijk zijn de kevers op z’n mooist om ze in tegenlicht te fotograferen. Je kunt je witbalans op je camera veranderen van warme naar koele kleuren. Zo kun je als achtergrond een blauwe of warme gloed creëren, In het blog fotograferen in de sneeuw, staat nog meer info over de witbalans.

 

 

Met mijn camera op zoek naar Schotse Hooglanders…

Met mijn camera op zoek naar Schotse Hooglanders….. Nadat ik een plek had gevonden waar ik deze fotogenieke beesten kon fotograferen, was het voor mij wachten op een prachtige morgen met mist rijp en zon. En zo liep ik het tweede weekend van Januari in de ijzige kou de hei op, en zag daar de kudde lopen in de mist. Een imponerend dier met grote horens en een roodbruine vacht die straalde in het zonlicht.

 

Zo ontmoete ik op de heide, Dhr. van Dijk, hij vertelde mij dat de kudde in particulier bezit is van zijn schoonvader, en dat er een aantal vrijwilligers zijn die mee helpen met het verzorgen van de dieren. De Hooglanders worden dagelijks bijgevoerd, en houden de heide kort. Ze leven hier zomer en winter buiten en zijn erg geschikt om in te zetten in de begrazing op de hei.

Het zijn runderen die zelden agressief zijn maar toch is het altijd opletten als ze onverwachts reageren. Het blijven wilde dieren daarom wordt er ook geadviseerd om altijd op 25 meter afstand te blijven. Ook kun je beter niet door de kudde heen lopen, het blijft hun territorium. Als ze wel te dicht bij je komen, blijf rustig en loop langzaam bij ze vandaan. Vaak zie je een reactie als er een kalf in de buurt is.

De dieren zijn ook veelvuldig te zien in natuur en recreatiegebieden. Het dier komt van oorsprong vooral voor in het westen van Schotland en de eilanden voor de Schotse westkust. In Nederland grazen meer dan 1000 Schotse Hooglanders. Aan de horens is het verschil tussen een mannetje en vrouwtje goed te zien. Bij een koe steken de horens naar voren, en bij een stier krullen de horens naar boven.                                                                                                     

Fotograferen met tegenlicht

Juist met tegenlicht kun je prachtige foto’s maken. Bij de Hooglanders zie je dan een randgloed wat de foto net even wat extra’s geeft. Het tekent de vorm van het dier mooi af en geeft een mooie scherpte diepte. Gebruik bij het tegenlicht met zonneharpen een maximale scherpte f11 zodat deze goed te zien zijn op je foto. Tegenlicht geeft de foto meerwaarde als je dit toepast. Wat een foto ook krachtig maakt bij het fotograferen van Hooglanders is de keuze voor een zwart/wit foto.

 

 

Herfst op de Veluwe

De natuur geeft in de herfst een schouwspel af die andere seizoenen veruit overtreft. Tijdens de herfst is het op de meeste plekken, en dus ook op de Veluwe, rustiger dan in de zomermaanden.

Dat betekent minder mensen en het wild laat zich beter zien. De in de lente zo mooie frisgroene bomen zijn onherkenbaar veranderd in een zee van gele, rode en bruine bomen.

De berkenbomen die zijn witte bast verliest kleuren prachtig tussen de kleurrijke bladeren. De veranderlijkheid van de natuur maakt juist het fotograferen zo leuk.

Zo ook een morgen had ik de wekker gezet en rolde 5 uur mijn bed uit, en hopend dat ik getrakteerd zou worden op een prachtig decor van mist, nevel en zonnestralen. Zo'n foto met al die herfstkleuren pracht en het mooie tegenlicht treft de juiste magische sfeer, en geeft een extra dimensie aan het fotograferen! 

 

Fotograferen van winterse plaatjes

Fotograferen in de natuur geeft mij energie en brengt mij op bijzondere plekken. Mijn oog legt vast maar wil soms alle kanten op, en ben altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. Ieder seizoen heeft zijn charme en schoonheid. Het lengen van de dagen, de eerste zonnestralen, bont gekleurde bladeren of verse sneeuw in de duinen.